Over mij
Mijn naam is Angela de Leeuw, geboren in 1988 en woonachtig in Nijmegen samen met mijn man en 2 kinderen. Op het moment dat ik geboren werd, zagen ze in het ziekenhuis dat ik er een was van een tweeling. Als alles goed was gegaan aan het begin van de zwangerschap van mijn moeder, dan zou ik nu een broer hebben gehad. Ik ben dus een alleengeboren tweeling en dit weet ik al van jongs af aan. Ik beeldde mij als klein meisje vaak in hoe het zou zijn geweest als mijn broer wel was geboren. Hierdoor had ik vaak een gevoel van gemis of een gevoel van eenzaamheid. Ik was niet compleet. Waar ik altijd goed in ben geweest is het feit om dit niet te laten merken. Dit gevoel was van mij en niemand zou mij toch begrijpen. Ik snapte immers mijn eigen gevoelens niet eens dus hoe leg je dit dan uit aan een ander? Dus mensen zagen een vrolijke, enthousiaste en aanwezige meid, soms tot vervelens toe! Ik was ook altijd zoekende naar wat ik wilde en waar ik blij van zou worden. Dit waren vragen waar ik geen antwoord op kon geven. Ik had uiteenlopende keuzes, maar geen een keuze waar ik zeker over was. Als ik nu terugkijk, had ik het gevoel niet voluit te leven. Ik was erg impulsief, had last van een onverklaarbare innerlijke onrust en een groot verantwoordelijkheidsgevoel.
Na mijn opleiding tot verpleegkundige ben ik gaan werken in de revalidatiezorg voor ouderen. Na de geboorte van mijn zoontje, mijn tweede kind, ben ik een tijd in de ziektewet geraakt. Mijn zoontje had het na een maand erg moeilijk. Waarbij wij 7 weken bezig zijn geweest om erachter te komen waar hij last van had. Ik ben mijzelf in die tijd verloren en voelde mij erg kwetsbaar. Ik wist het allemaal even niet meer. Ook mede door lichamelijke klachten merkte ik dat ik toe was aan iets anders. Ik had er last van dat anderen mijn planning maakten en ik weinig input had in het indelen van mijn eigen werkleven. Ik had meer het gevoel dat ik geleefd werd dan dat ik zelf leefde en keuzes maakte. Dit had ook invloed op mijn privéleven. Ik had het gevoel dat het soms allemaal te veel was en dat benauwde mij soms. Het voelde alsof ik niet meer voluit kon ademhalen. Daarom ben ik na 8 jaar werken in de revalidatiezorg bij de thuiszorg terecht gekomen als flexmedewerker. Hierdoor creëerde ik voor mijzelf veel meer rust en ruimte. Ik kon zelf bepalen wanneer ik werkte en welke diensten ik wilde inplannen. Het feit bleef echter dat ik nog steeds lichamelijk klachten kreeg van de werkzaamheden die ik moest verrichten. Ook was er ‘dat stemmetje’ die zei: dit is toch niet wat ik mijn hele leven wil doen?! Hierdoor ben ik altijd zoekende geweest naar een alternatief. Ik wist wel zeker dat het een beroep moest zijn in de zorgsector, want zorgen zit mij immers in mijn bloed!
” Ik had meer het gevoel dat ik geleefd werd dan dat ik zelf leefde en keuzes maakte. ”
Na vele zoektochten en uitzoeken vond ik het erg moeilijk om te zeggen waar ik nou gelukkig van zou worden. Vele vacatures gezien, maar het was het telkens toch net niet. Het waren veelal beroepen op kantoor achter een beeldscherm, zou ik daar gelukkig van worden? Lichamelijke klachten zouden daardoor wel verminderen, maar was dat dan wat ik me hele leven zou willen doen? Toen kwam ik in aanraking met NEI. Mijn schoonzus deed de opleiding tot energetisch gezinstherapeut (ze had overigens al haar eigen praktijk en deed dit erbij). Tijdens haar opleiding had ze mensen nodig waarop ze kon oefenen. Vanaf dat moment is er een nieuwe Angela geboren. Hoe bizar dit klinkt, maar het is echt waar! Ik heb meerdere consulten mogen ontvangen met verschillende klachten (die daarna sterk verminderd waren of zelfs helemaal weg!). Zo waren mijn lichamelijke klachten ook snel verholpen. Maar het consult wat het grootste effect heeft gehad voor mij is op het thema ‘Alleengeboren tweeling’.
Nadat we dit thema behandeld hadden, kon ik eindelijk ontdekken wie nou eigenlijk Angela is. Al die tijd (lees; 34 jaar!) heb ik een dubbelleven geleid. Dus dan kun je je wel voorstellen dat dit zorgt voor innerlijke onrust, geen keuzes kunnen maken, altijd maar zoekende zijn naar iets maar niet weten wat en het gevoel te hebben niet voluit te leven. Na dit consult kwam direct rust, wat was dat een verademing! Het gevoel te hebben dat ik altijd ‘vol’ zat was gewoon weg. Er ontstond ruimte, die ik zelf kon gaan innemen en mijn leven te gaan leiden zoals ik dat wilde. Het was dan ook niet gek, toen mijn schoonzus het idee opperde om ook de opleiding van energetisch gezinstherapeut te gaan doen, dat ik hier niet heel lang over na heb hoeven denken. Deze keuze had ik snel gemaakt en vond ik super spannend om te doen. Hiermee was ik natuurlijk niet bekend, snel een keuze kunnen maken die helemaal kloppend voelde! Maar vanaf het moment dat ik mij inschreef voor de opleiding, kon ik het voelen. Dit is wat het moet zijn en zo voelt het dus als je je passie hebt gevonden. Het mooiste van alles is dat ik alsnog kan blijven zorgen voor anderen, maar dan op een andere manier waar mijn hart een sprongetje van maakt.
Na vele zoektochten en uitzoeken vond ik het erg moeilijk om te zeggen waar ik nou gelukkig van zou worden. Vele vacatures gezien, maar het was het telkens toch net niet. Het waren veelal beroepen op kantoor achter een beeldscherm, zou ik daar gelukkig van worden? Lichamelijke klachten zouden daardoor wel verminderen, maar was dat dan wat ik me hele leven zou willen doen? Toen kwam ik in aanraking met NEI. Mijn schoonzus deed de opleiding tot energetisch gezinstherapeut (ze had overigens al haar eigen praktijk en deed dit erbij). Tijdens haar opleiding had ze mensen nodig waarop ze kon oefenen. Vanaf dat moment is er een nieuwe Angela geboren. Hoe bizar dit klinkt, maar het is echt waar! Ik heb meerdere consulten mogen ontvangen met verschillende klachten (die daarna sterk verminderd waren of zelfs helemaal weg!). Zo waren mijn lichamelijke klachten ook snel verholpen. Maar het consult wat het grootste effect heeft gehad voor mij is op het thema ‘Alleengeboren tweeling’.
Nadat we dit thema behandeld hadden, kon ik eindelijk ontdekken wie nou eigenlijk Angela is. Al die tijd (lees; 34 jaar!) heb ik een dubbelleven geleid. Dus dan kun je je wel voorstellen dat dit zorgt voor innerlijke onrust, geen keuzes kunnen maken, altijd maar zoekende zijn naar iets maar niet weten wat en het gevoel te hebben niet voluit te leven. Na dit consult kwam direct rust, wat was dat een verademing! Het gevoel te hebben dat ik altijd ‘vol’ zat was gewoon weg. Er ontstond ruimte, die ik zelf kon gaan innemen en mijn leven te gaan leiden zoals ik dat wilde. Het was dan ook niet gek, toen mijn schoonzus het idee opperde om ook de opleiding van energetisch gezinstherapeut te gaan doen, dat ik hier niet heel lang over na heb hoeven denken. Deze keuze had ik snel gemaakt en vond ik super spannend om te doen. Hiermee was ik natuurlijk niet bekend, snel een keuze kunnen maken die helemaal kloppend voelde! Maar vanaf het moment dat ik mij inschreef voor de opleiding, kon ik het voelen. Dit is wat het moet zijn en zo voelt het dus als je je passie hebt gevonden. Het mooiste van alles is dat ik alsnog kan blijven zorgen voor anderen, maar dan op een andere manier waar mijn hart een sprongetje van maakt.
” Het mooiste van alles is dat ik alsnog kan blijven zorgen voor anderen, maar dan op een andere manier waar mijn hart een sprongetje van maakt. ”
Daarnaast gebruik ik NEI en de biotensor ook regelmatig bij mijn kinderen. Het is nu zelfs zo dat mijn kinderen er zelf om vragen! Mijn zoontje van 3 vroeg laatst: ‘Mama ik heb zo’n buikpijn, wil jij dat weg doen met de biotensor?’ Dit vind ik zelf zo’n meerwaarde. Ook mijn dochter van 5 test ik regelmatig uit. Zij heeft het erg lastig gehad op school. Ze heeft lang de tijd nodig gehad om te wennen en zich vertrouwd te voelen. Dat uitte zich dan in heftige emoties, waar ze zelf niet wist waar dit vandaan kwam. Verder had ze ook veel last van faalangst, ze mocht niets fout doen van haarzelf. Met NEI en de biotensor hebben we de vertaalslag kunnen maken waar dit door kwam en dit losgekoppeld. Sindsdien gaat het zoveel beter op school en zegt ze zelfs zelf dat het oké is om een foutje te maken, want van proberen kun je leren. Dit vind ik zoveel meerwaarde om mijn kinderen op de juiste manier te kunnen begeleiden. Hierdoor ontstaat meer rust voor de kinderen, maar vooral meer rust voor mijzelf als moeder. Ook door mezelf regelmatig te behandelen (wat erg fijn is dat dit kan!) kan ik oude patronen loslaten of belemmerde gedachtes omzetten in positieve wat indirect weer invloed heeft op mijn kinderen. Hierdoor kan ik de moeder zijn voor mijn kinderen die ik wil zijn en genieten van elk moment die zij mij brengen.
